Voor Mac-gebruikers eerst even dit: om te kopieren in Gimp gebruik je niet de appel optie-toets. Doordat je binnen de X11 omgeving werkt, worden die toetsencombinaties gebruikt. Dat betekent kopieren met ctrl-c, plakken met ctrl-v.
Voor installatie zie vroegere artikels. Gimp heeft aparte vensters; wat je in het venster doet van bewerkingen is bereikbaar in een menu bovenaan in dat venster zelf.

Een stuk van je scherm op een blog plaatsen in 3 stappen:
1 – een stuk van je scherm bewaren als beeld
2 – dat beeld aanpassen voor op het web
3 – publiceren op je site

1) een stuk van je scherm bewaren als beeld
Zet het venster met het beeld klaar; deze methode werkt waarschijnlijk alleen voor stilstaande beelden, dus niet voor animaties met een plugin, en videobeelden enz.
Start een “screengrabber” (bv OS-X: “Grab”; op Linux XGrab, in KDE KSnapshot …).
Selecteer wat je wil gebruiken; bv “Capture Selection” laat je toe een rechthoek op het scherm te selecteren.
Het beeld bestaat nu in het screengrabber programma. Bewaar het en geef het een naam (File, Save as ..)
Bij Grab wordt het automatisch als TIFF bewaard, bij andere screengrabbers kan je hier soms al kiezen voor jpg.

2) het beeld aanpassen voor op het web
Start Gimp. Selecteer het venster met als titel “The Gimp”. Open het gemaakte beeld. (File, Open …)
Gebruik het programma om aanpassingen te doen zoals selectie veranderen, beeldkwaliteit of grootte veranderen, bijtekenen enz.

Kies “File, Save as ..” en geef het een naam die eindigt op “.jpg”. Omdat “Select File type” op “By Extention” staat (zoniet moet je het verzetten) maakt Gimp nu van die tiff een jpg.

3) publiceren op je site
Om het beeld op je site te krijgen moet je het ofwel kopieren naar je webserver, ofwel de mogelijkheid binnen je blog-programma gebruiken. In WordPress bv heb je een “Upload” menu. Daarin kies je het bestand, en geeft nog een extra omschrijving mee, waarna het naar de site gekopieerd wordt. Je krijgt daarna de code die je in je tekst moet plakken om het beeld daar zichtbaar te maken.

Een student die voor een opleiding videoreportage een Mac bijeengespaard had, krijgt een jaar later een digitale camera. Geld voor een programma als Photoshop is er niet.*

Niet alleen als je je geld anders wil besteden, maar ook als er geen winkel in de buurt / of niet open is op dit moment, kan je “Gimp” proberen. Het is een programma dat foto’s en andere “pixel”beelden kan bewerken, of waarin je ook gewoon vanaf nul kan beginnen tekenen.
In een vroeger artikel op deze site las je al dat Gimp op Mac een basisprogramma nodig heeft, “XFree86”. Dankzij die onderlaag is het mogelijk programma’s te draaien die voor andere unix-achtige systemen als Linux gemaakt zijn, waar Gimp erg populair is. Ik ga er dus van uit dat je diezelfde voorbereiding achter de rug hebt.

De site waar ik Gimp voor Mac vond zit op de bekende “sourceforge”:
http://gimp-app.sourceforge.net/
Op een paar minuten zou je de 86 Mb met een breedbandverbinding moeten afgehaald hebben.

Na de download heb ik een bestand Gimp-2.2.11.dmg van 82,6 Mb in mijn browser download map.
Als ik erop klik worden 4 bestanden beschikbaar:

Gimp.app
LICENSE.txt
Turn On X11 Focus Follows Mouse.app
README.txt

Ik trek de “gimp.app” naar de “applications” in de “finder” (Engelstalig systeem hier), maar starten doet hij nog niet. Ik heb me vergist en op dit systeem staat nog geen unix-“XFree” omgeving. Ofwel kan ik hem downloaden, ofwel van de mac systeem CD’s halen, wat ik nu verkies. Ik gok op CD 2 omdat ik denk dat het minder vanzelfsprekend is om te installeren. Fout dus; we zijn in mac-land en daar moet je beginnen met CD1. Op een paar minuten is het geïnstalleerd (ik volgde de vroeger vermelde instructies van deze site).

Nu op de “Gimp” klikken in de applicaties … en daar opent het “X” systeem. Ik moet daarna terug op Gimp klikken, de volgorde is blijkbaar eerst X opstarten, daarna het programma dat er in draait.

Gimp heeft een verwelkomingsscherm waarbij het de eerste instellingen doet: de installatie maakt een aantal mappen die nodig zijn, je kan een buffer en een swap folder kiezen (ik neem de voorgestelde). Gimp start met een tip en een vester met de werktuigen, een ander met de lagen/kanalen/paden. De installatie is klaar, het programma werkt. Op internet is meer info te vinden over het gebruik, en er bestaan ook boeken over. Maar ook als je dingen uitprobeert kan je waarschijnlijk al ver genoeg geraken voor de basisbewerkingen.

De officiele pagina voor gimp op mac is http://www.gimp.org/macintosh/.
Het Documentatie centrum is Engelstalig,
evenals deze Gebruikers site.
MacGimp.org is een goede nieuws-en informatie site voor Gimp op Mac.
Bij het ontbreken van de X omgeving (XFree86) vind je download en/of info op deze site, die ook vertelt dat het vanaf OS-X versie 4.x bijgeleverd is op de CD’s met het systeem.

* Een blik op een willekeurige website:
Adobe Photoshop CS 2 in het NL kost meer dan 1000 euro; de Engelstalige versie vind je een paar honder euro goedkoper. Een “Academic” versie kost – waarschijnlijk na het voldoen aan formaliteiten – toch nog altijd bijna 350 euro. En het programma Adobe Photoshop Elements, dat aangeraden wordt voor eenvoudigere fotobewerking, kost in de UK versie zo’n 90 euro..

Als je met een Linux (desktop) problemen ondervindt om te verbinden met een computer, website of andere dienst via het netwerk, al dan niet op internet, is het handig een paar commando’s te kennen. Waarschijnlijk heb je ze niet dikwijls nodig en ken je ze niet van buiten. Op de command prompt kan je de manier van gebruiken meestal nagaan met commando –help.

Eerste stap is meestal kijken of andere computers bereikbaar zijn via het netwerk:
ping linuxuser.copyleft.be of als het over een intern netwerk gaat kan je een andere computer in je netwerk “pingen“: ping 192.168.1.3 (dat adres moet dan bestaan natuurlijk- een kleine sticker met zijn ip adres op het apparaat is op zo’n moment handig)

Als je geen netwerkverbinding vindt, kan je best de configuratie van je eigen computer nakijken met ifconfig (als root): is er een ip-adres toegekend en aan welke “interface”, m.a.w. netwerkkaart (draadloos: iwconfig)?
Als er wel verbinding is kan je de weg meevolgen met traceroute en eventueel nakijken hoe de computer aan andere kant in de dns tabellen zit met dig of host. Je kan zowel op de volledige naam als op ip-adres zoeken (soms mits parameter – zie man dig of man host).
Als er een probleem is met een dienst op een server kan je daarop inloggen met ssh en daarna de lopende diensten controleren met netstat.
De commando’s kunnen staan in een directory als /sbin of /usr/sbin.
Ze maken gebruik van het Internet Control Message Protocol (ICMP).

Wil je op je eigen computer of server zien welke diensten in gebruik zijn op welke poorten – netstat
of welke verbindingen er aktief zijn: netstat -atp|less .

Overzicht:
ping -c5 www.domain.tld : probeer 5 keer is de andere computer bereikbaar?
ifconfig : welke netwerkkaart van mijn computer heeft welk ip-adres? (root)
host ipaddress : tot wie behoort dit ip-adres?
dig www.domain.tld : wat is het ip-adres van deze server?
route -n : welke netwerkweg gebruikt mijn computer?
traceroute www.domain.tld : welke weg wordt afgelegd?
tcptraceroute : traceroute met tcp pakketten
mtr -c 5 www.domain.tld : combineert ping en traceroute
netstat : poorten/diensten draaien er?
netstat -atp|less : welke verbindingen zijn aktief?

Als je in Linux een naam geeft weet je waarschijnlijk dat er enkele tekens een bijzondere betekenis hebben. Een tilde (~) staat voor de “home directory” van de gebruiker (bv ~/muziek/freesong.ogg). Een punt als begin van de naam (bv .verborgen.txt) maakt het bestand “onzichtbaar” in de gewone overzichten van bestanden; het wordt bv gebruikt voor instellingen die je niet per vergissing mee wil wissen of verplaatsen.

Verder kunnen zowat alle tekens, maar denk erover of je moet uitwisselen met gebruikers van andere systemen, en of je Linux systeem misschien als bestandsserver dient voor andere gebruikers. (1)

Om documenten te bewaren of eender welk bestand een naam te geven, gelden andere regels bij verschillende besturingssystemen.

Een beperkt overzicht:

In het algemeen zijn er nog andere tekens die wel “kunnen”, maar die toch problemen geven, al is het maar op gebied van leesbaarheid, interpretatie, enz. Reken daarbij alle letters met accenten, en letters die specifiek zijn voor een bepaalde taal zoals ç, omgekeerde vraagtekens enz.

Ook eigen documenten kan je volgens deze richtlijn benoemen, dan heb je weinig of nooit problemen met documenten je doorstuurt naar iemand (met misschien een ander systeem), bij bewaren op andere media, bij backups en het terugzetten ervan, en bij overgang naar een ander systeem.

De naamgeving van documenten vanop de Linux desktop geeft meestal geen problemen als je het document daarna op een webserver zet; het internet was van bij het begin “unix-achtig” (denk maar aan de / die hetzelfde staat).

(1) Voor servers zijn wel aanpassingen mogelijk om het voor de gebruikers “transparant” te maken, dwz dat ze er geen rekening mee moeten houden dat het een server is met een ander systeem dan hun eigen systeem.