Koop:

• Netwerkkabel CAT5, CAT5e, CAT6 (laatste is duurder/beter)
• RJ-45 stekkers, en vooral: “snagless”! (soort trekbeveiliging voor vastkliklipje)

Je kan de stekkers+trekbeveiliging samen kopen; de trekbeveiliging bestaat uit een plastic hoesje dat een uitstulping heeft op de plaats van het uitstekende weerhaakje dat de stekker vasthoudt in de netwerkaansluiting. Soms heeft het de vorm van twee “oortjes” aan beide zijden van het haakje. (Dus ik bedoel hier niet de trekbeveiliging van de kabel die het trekken aan de kabel niet door geeft aan de pinnen, maar opvangt in een klem op de kabelhoes)

De trekbeveiliging moet vermijden dat de “klik”-lipjes van de stekker afbreken als je de kabel ergens doorheen haalt, bv terug uit een bussel kabels trekt. Als dat weerhaakje afbreekt, klikt de stekker niet meer vast in je computer of je switch, en geeft dat onbetrouwbare netwerkverbinding. Soms lijkt het stekkertje er nog in te zitten, maar heb je toch geen netwerk, omdat het contact niet goed is.

Online handleidingen:
– Een Nederlandstalige met afbeeldingen
– Een zeer duidelijk handleiding (Engelstalig) vond ik hier: www.wikihow.com/Crimp-Rj45

Ik geef even de Nederlandstalige uitleg erbij:

1. draad en stekkers (zie boven; denk aan de trekbeveiliging!): Steek het hoesje over de kabel met de smalle kant, zodat de open kant naar het einde van de draad wijst. Nadien zal je het over de stekker schuiven.
2. strip 3 cm van de buitenkant van de draad af. Je krijgt vier draadparen te zien: oranje-wit, groen-wit, bruin-wit, blauw-wit (of andere kleuren).
3. plooi de draadparen allemaal om zodat de kern of drager van de draad vrijkomt; dat kan een plastic kabel zijn, of een voorgevormde (doorsnee kruis) scheiding van de vier draadparen (soms is er alleen een verstevingingsdraad aanwezig)
4. snij die eventuele binnendrager/verstevigingsdraad af (mag weg).
5. maak de uiteinden van de opgedraaide draadparen recht, zodat de draden mooi plat naast elkaar komen te liggen.
6. Volgorde: bruin-wit, groen-wit, blauw-wit, oranje-wit. De witte draad heeft altijd een bijhorende kleur (van origineel draadpaar); soms heeft de witte draad ook een zachte kleuraanduiding, bv een dun lijntje, dat toont waar hij bij hoort. Sorteer in de volgorde hieronder aangegeven.
7. knip mooi recht af.
8. schuif in de stekker (ps: hoes niet vergeten?). Bovenzicht op weerhaakje of onderaanzicht; check dat de kleurenvolgorde klopt en dat je de draad goed vasthebt om in de tang te passen.
9. steek de stekker in de tang en knijp vast. Knijp een tweede keer om goed vast te zetten. Schuif de beschermhoes over de stekker (trekbeveiliging).
10. herhaal hetzelfde aan de andere kant van de kabel.
11. check de kabel met een kabeltester: elke draad 1-8 moet goed zijn. (ground is niet aangesloten)

Als de test slecht is, knip de meest verdachte stekker eraf en begin opnieuw. De stekkers zijn wegwerp eens dat je ze gebruikt hebt.

Wij gebruiken de kleurvolgorde van “standaard B”:
(zicht: draad naar beneden, stekker onderkant)

wiOr – Oran– wiGr – Blauw – wiBl – Groen – wiBr – Bruin

Draad naar beneden, stekker bovenkant:

Bruin – wiBr – Groen – wiBl – Blauw – wiGr – Oranje – wiOr

Hoewel de draadjes aan iedere stekker hetzelde uitkomen, is het toch belangrijk om de juiste draad (groen-blauw) anders aan te sluiten dan gewoon de opeenvolgende kleuren. De snelheid gaat eronder lijden als het niet juist is (bv maar 100 megabit ipv 1000).

Nummeren
Zet een nummer en een datum op de mantel van de draad, aan beide kanten.

Houd een rekenblad bij met de nummers, lengte, kleur en de plaats en/of het doel van de kabel. Later zal je blij zijn als je bv aan de datum ongeveer kan weten waarvoor je die kabel gelegd hebt, en waar die dus waarschijnlijk naartoe loopt, of je kan het opzoeken in je rekenblad adhv het nummer.

Meestal lopen de updates die je in de desktop start na een melding dat er nieuwe updates zijn, goed. Uitzonderlijk eindigt het met een foutmelding en wordt de update niet uitgevoerd. Soms loopt die nadien wel en is het probleem opgelost. Maar anders blijf je met een niet-geupdate systeem zitten.

Logisch is om naar de foutmeldingen te gaan kijken:
/var/log/pk_backend_zypp

Er gewoon even doorbladeren levert misschien al een hint op, hoewel een gewone desktopgebruiker er misschien niet veel boodschap aan zal hebben (moet trouwens met root-toegang). Oudere logs hebben een cijfertje erachter, bv /var/log/pk_backend_zypp-1

Je kan met een klik op de updates melding op de desktop kijken naar de updates in detail, en bv een van de updates afzetten (uitproberen welke / hoeveel). Ik zet wel eens alles af behalve de eigen (suse) systeemupdates, die zijn het belangrijkste. Als de update dan wel loopt, zat het probleem bij een van de paketten die je afgezet hebt.

Een andere manier om uit te proberen of je het probleem kan omzeilen, is in de repositories de minder belangrijke af te zetten, meestal van zelf extra bijgeïnstalleerde software zoals media, programmeeromgevingen, speciale hardware-dingen enz.
Dat kan van binnen Yast (root wachtwoord nodig), Software, Software Repositories, kijk naar de kolom met de vinkjes “enabled” (ingeschakeld). Schakel op het eerste zicht minder belangrijke uit, probeer de update (nu zullen de updates van die repo’s er niet mee inzitten). Schakel ze nadien terug in, waarna je nog eens de update probeert.

Ook kan je in Yast zelf manueel je updates starten bij Yast, Software, Online Update. Dan kan je beter zien wat er gebeurt.

Als dat niet helpt kan je naar de commandolijn, niet moeilijk en werkt altijd:

Open een terminal, en tik:
sudo zypper up
Je moet het wachtwoord geven van root.
De update rolt nu in tekst over je scherm, en zal ergens stoppen, bv bij de update van een “commmerciële” software. Die stelt de vraag of je akkoord bent met de gebruikersvoorwaarden, en daar moet je op antwoorden (meestal “y” of zo).
Daarna loopt de update voort.

Eigenlijk was er dus geen probleem, maar lijkt die vraag om de licentievoorwaarden te bevestigen niet door te komen naar de grafische interface (wat vroeger wel werkte meen ik me te herinneren).

ps:
Mogelijk is dat een instelling ergens in yast, als ik het vind doe ik een update hier.

Volgens
https://doc.opensuse.org/documentation/leap/startup/html/book.opensuse.startup/cha.onlineupdate.you.html
bestaat die instelling inderdaad. Op mijn systeem krijg ik die keuze niet, maar in
Yast/Software: Online Update/Configuration/Online Update...
wordt me verteld om extra packages bij te installeren:
yast2-online-update-configuration

Dat levert dan een “automatic online update” venster op met de keuze dat systeem aan te zetten, en “Agree with licenses” aan te vinken, “skip interactive packages” uit te zetten, alsook het interval in te stellen, “recommended packages” mee te nemen enz.

Probleem: een laptop heeft een ander toetsenbord dan wat je zelf gebruikt; bv de hardware is een Franse azerty (azerty fr), en zelf gebruik je een Belgische azerty. Ik heb een voorbeeld van een netbook die blijkbaar aangepast is, en ik vermoed van franse azerty naar belgische. Het toetsenbord heeft sommige toetsen overplakt; de letters niet, maar vooral lettertekens, daar zitten juist de verschillen tussen de Belgische en de Franse azerty.

Probleem <>
De groter-dan > en kleiner-dan tekens < vind ik echter niet op dit toetsenbord. Er is geen enkele toets waar die op voorkomen. Na heel wat rondspelen met de combinatietoetsen shift, control, alt, en alt-gr vind ik de juiste combinatie:

alt-gr shift w geeft <

alt-gr shift x geeft >

Ik ben nu nog op zoek naar de backslash…

UPD: alt-gr ) geeft \
dus de toets met haakje en graden teken [)°]

Veel kan je terugvinden op deze wiki pagina, onderaan het toetsenbord met linux deadkeys:
https://en.wikipedia.org/wiki/AZERTY

Als je LibreOffice na installatie start, en in Draw een object tekent uit het flowcharts menu, zijn die altijd blauw van kleur en het vlak is helemaal opgevuld, de lijnen zijn grijs of zo, niet handig voor een afdruk.

Ik wil een zwarte lijn, dik genoeg op gedrukt te kunnen worden, en de vlakken leeg zodat ik er iets in kan schrijven. En ik wil dat de volgende keer als ik een document open, het standaard zo ingesteld is.

Standaard instelling bepalen
LibreOffice gebruikt een template bij het openen van een nieuw document. We moeten een standaard template maken voor onze wensen.

Instellingen
Open een nieuw document. Open de stijlen (F11 of Format, Styles and Formatting).
Bovenaan staat “Default”. Klik rechts (je krijgt een keuze New… en Modify…) en kies “Modify”.
Je krijgt een venster “Graphic Styles: Default”, met tabbladen voor de eigenschappen van lijnen, vlakken, lettertype, enz.
Wijzig naar:

• Line Properties: Color: Black
• Line Properties: Width: 0.01 cm (*)
• Area Fill: None

* De lijndikte is wat eigenaardig; hier staat de dikte in cm. In mijn tekeningen krijg ik bij “properties” de maat in puntdikte: 0,5 pt. Probeer uit vanaf welke dikte je het (leesbaar/duidelijk zichtbaar) kan afdrukken, en kies dat als standaardinstelling.

Bewaren (als standaard)
Bewaar met File, Templates, Save as Template.
Geef een naam, bv “MijnStandaardDocument”, en vink het vakje “Set as Default Template” aan.
Bewaar (save).

De volgende keer als je een nieuw document maakt, worden deze instellingen geladen.
Het kan handig zijn om hier ook standaard voetnoot met (organisatie)naam, document bestandsnaam, of print-datum mee in op te nemen.

Ik houd verder in het artikel de afkorting OOP aan, want is “ogp” en wat een lelijke vertaling – misschien beter “pmo”; “programmeren met objecten”?)

Basisprincipes van OOP:

• encapsulation: insluiting
• inheritance: overerving
• polymorphism : polymorfie

Encapsulation (insluiting)
Een stukprogramma vormt een module die niet helemaal afgesloten is van de buitenwereld, maar wel enkel op een beperkte en voorgedefinieerde manier met de buitenwereld communiceert, via een “interface”. De binnenkant is de “implementation”, en die bepaalt hoe het stukje code intern zijn werk doet. Door de definitie van de interface kan de binnenkant aangepast binnen de grenzen van de interface (zonder de interface te veranderen), waardoor het stukje code gewoon blijft werken in de programma’s die het gebruiken. Het veranderen van de interface heeft grote gevolgen, dat moet dus vermeden worden: dit vereist goed nadenken over de interface.

Inheritance
Overerving kan dienen voor:

• hergebruiken implementatie: code automatisch beschikbaar maar kies kritisch!
• specialisatie: uitbreiding enkel het verschil bijprogrammeren, bv extra dimensie z-coördinaat, of herdefiniëren
• typevervanging

Belangrijke voorwaarde: als je overerving gebruikt, test altijd of de betekenis klopt met child is een parent (bv kind is een mens, auto is een voertuig enz).

De klasse-hiërarchie moet relatief ondiep en dus overzichtelijk blijven!
Algemene dingen moeten naar abstracte basisklassen (Abstract Data Type of ADT)

Tijdens het opbouwen van de klassenhiërarchie zullen klassen regelmatig herschreven moeten worden, dat is een goed moment om herhalen van code te vermijden.

Polymorphism
(…)

OOP woordenlijst:

Abstraction
Accessor
Child (child class)
Class
Constructor
Definition
Encapsulation
Generalisation (itt specialisation)
Implementation
Inheritance
Initialisation
Initiation
Interface
Method
Object
Overriding (vervanging methode)
Parent (parent class)
Polymorphism
Private
Protected
Public
Refactoring (herschrijven van klassen)
Responsability (in het object door afsluiten implementatie)
Root (root class)
Specialisation
Subclass