Op zoek naar informatie over bovenstaand onderwerp..voorlopige resultaten:
USB disk, installatie, draaien van:
Pendrive Linux; usb-suse-installation-from-linux

Je moet natuurlijk eerst weten of je toestel kan starten of booten van usb;
– Pendrive Linux vergeet dat er ook Linux-gebruikers zijn die dat willen weten, hier voor winnies..
– of toch niet; hier voor Pinguins uit Zuid-Afrika
– meer Ubuntu-moois

Specifiek voor CD-loze computers als Asus Aspire One + Linpus Linux ?

Een KDE gebruiker die in Gnome terecht komt, hier bv Ubuntu 8.10, gaat misschien op zoek naar meer desktops.
Waarschijnlijk ga je zoeken bij System, Preferences, of System, Administration (en niet vinden).

Desktops of ‘Workspaces’ zijn bereikbaar via de takenbalk onderaan (die ‘Panel’ heet).
Ofwel staat daar al een ‘desktop’ icoon, zoniet moet je het aktiveren:

• rechtsklik op de balk onderaan
• “add to panel”
• zoek “workspace”
• toevoegen, bevestigen (door te sluiten).

Rechtsklikken op het icoon geeft de mogelijkheid tot “workspace switcher” configuratie; van standaard 2 kan je naar 4 zetten bv.

upd 27/10:
Met CTRL-ALT -> kan je de schermen naar rechts doorschuiven (ctrl alt pijlt-rechts), omgekeerd links.

Een laptop (*) is voorzien van virus Xp. Om daar Linux bij te zetten moet de partitie ingekrompen worden. Na wat nutteloze omwegen met een niet meer zo frisse partition magic en na een dskchk op c: is het toch openSUSE zelf die het partitioneren voor zijn rekening mag nemen. De tool in openSUSE 11.1 is “opgeleukt” met meer grafische elementen, maar dat werkt enkel als extra bomen in het bos. Uiteindelijk vinden we onze weg; inkrimpen van bestaande NTFS partitie met Windows XP pro, laten staan van FAT32 partitie met HP tools, verwijderen van een andere FAT partitie.

Software keuze: Gnome en KDE 4.1 worden aangeboden, als je wat dieper graaft kan je ook een KDE 3.5 vinden.
LAMP server vermeldt geen phpMyAdmin, nochtans een handige tool. Volgens (web)literatuur:
http://download.opensuse.org/repositories/server:/php:/applications/openSUSE_11.1/noarch/

Na de installatie starten we natuurlijk de online updates. Op een bepaald moment duikt er een vis op met de naam “Smolt”. Dat blijkt een Fedora hardware herkenningstool te zijn. Van verrassing gesproken.

Grafisch ziet het systeem eruit als een netbook maar dan vergroot. Er zijn dus extra nvidia drivers nodig, misschien van
http://opensuse-community.org/nvidia.ymp?

http://nl.opensuse.org/NVIDIA#openSUSE_11.1

* Hp Elitebook 8730w

Nu nog het geluid … Test 1, 2, mp3

82801I (ICH9 Family) HD Audio Controller
snd_hda_intel
options snd-hda-intel model=dell-m4-1 enable_msi=1 ?
http://www.linlap.com/wiki/HP+EliteBook+8730W

First of all, you must edit /etc/modprobe.d/alsa-base and add the following line:
options snd-hda-intel model=laptop
tussendoor de sound demon herstarten:
sudo /etc/init.d/alsa-utils restart
packman repo:
http://packman.mirrors.skynet.be/pub/packman/suse/11.1/

Een mac-gebruiker met OS-X 10.4x en een intel-processor die OpenOffice wil gebruiken kan kiezen tussen een oude versie of  een versie die nog niet helemaal klaar is.

De “dev” versie van OpenOffice.org is echter al wel bruikbaar.  Gewoon afhalen en installeren: OpenOffice.org for Mac OS X : Download

Het voordeel met deze versie is dat je geen “X” omgeving meer nodig hebt (moest je vroeger apart installeren).  OpenOffice start uit je menu, rechtstreeks in zijn eigen venster.

ps: op het moment van schrijven was de officiële download nog niet beschikbaar; maar de laatste beta versie gaf geen problemen, maar was iets moeilijker te vinden op de site.

Bron software: Download van 1 ISO van Ubuntu 8.10
Deze CD kan je starten om uit te proberen als live-systeem. De desktop heeft als achtergrond een detail van de structuur van een gepolijste steen (met een kring van een koffiekop?). Op de desktop staat een icoon voor installatie; met een klik start je de voorbereiding daarvan.
Op een pc met een harde schijf die al verschillende partities bevat (met andere distro’s bv) geeft Ubuntu een keuze om bij of over te installeren. FC-achtige systemen hebben telkens mooi de keuze gelaten op een partitie op te geven, zodat ze achtereenvolgend geïnstalleerd raakten: sda6, sda7, sda8. Bij Ubuntu zou je verwachten op het weliswaar mooie beeld van de indeling van de harde schijf te kunnen klikken op een partitie naar keuze. Dat gaat niet. De keuze is:

• Guided – resize: sda10; de laatste partitie verkleinen om te gebruiken voor installatie. Zou kunnen.
• Guided – use entire disk (nee dank u)
• Manual: grote onbekende. (geen uitleg op dit scherm)

Manual geeft een meer gedetailleerde keuze met een lijst van de sda’s. Met Edit Partition kan je bv opgeven sda8 te formatteren en als / te gebruiken.
Dan begint een enquete; de vragenlijst bevat:

• naam, gewenste login
• password, herhaald
• computernaam
• optie automatisch inloggen

Heel erg gebruiksvriendelijk maar weinig informatie die een geek geruststelt over de gang van zaken.
Attent: in een migratiescherm wordt aangeboden instellingen van bestaande accounts op de computer over te nemen; er worden systemen van openSUSE 11, Fedora 8, en Fedora 10 herkend. Eigenaardig genoeg Fedora 9 niet (of misschien had de gebruiker daar een andere login-naam). Je kan bv de Mozilla Firefox instellingen laten overnemen. Ik selecteer niets.
Ik krijg plotseling de melding dat er iets crasht dat met het ingeven van wachtwoorden te maken heeft.
Ready to install geeft wel even technische bevestiging: partitie #1 wordt swap en partitie #8 wordt ext3. Lijkt te kloppen. In “advanced” staat Install boot loader aan, en kan je nog kiezen die elders te zetten dan hd0. Cancel.
Forward: Installing system … als ik een halfuurtje later kijk is de installatie klaar, en kan je erin starten.

Eerste werk is natuurlijk een aantal updates doen, en bijkomende software installeren.
Menu: System – Administriation – Update Manager vertelt me dat er 224 updates zijn.
Ondertussen zijn er rechtsboven nog een icoon zichtbaar geworden voor het afhalen van proprietary drivers voor grafische kaart en de draadloos netwerkkaart.

Tijdens de update die bezig is heb je de mogelijkheid de evolutie in detail, per bestand te bekijken. De gnomies hebben toch iets geleerd van de kritiek dat er te veel werd weggestopt voor de gebruiker. De enige steek die ze hebben laten vallen is dat het numeriek klavier niet automatisch aan staat na het starten.

Conclusie: zéér gebruiksvriendelijke distributie; nu zullen de Mandriva’s en de Suse’s van de Linux wereld het moeilijk krijgen! Benieuwd hoe de KDE versie is …

Bron van de installatie: download iso Fedora 10 in de KDE versie, van de Fedora site. Dit is een “live” cd, waarmee je je computer start in het systeem dat je gaat installeren (maar veel te traag draait van cd); er is ook een DVD-iso om een bestaand systeem te upgraden. Er wordt op die download site of in de installatieprocedure nergens vermeld welke versie van KDE inbegrepen is, wat gevolgen kan hebben voor compatibiliteit. Vermoedelijk is het een 4.x versie en niet de stabiele, bekende 3.5 versie.

De fedora guide (Eng.)

In de tweede stap van de installatie wordt al de naam van de computer gevraagd (localhost.localdomain). Na tijdszone mag je het root wachtwoord opgeven (zonder hier te kunnen testen of het toetsenbord wel juist staat – je kan ook nergens letters ingeven om dat uit te proberen; de wachtwoordletters worden enkel als sterretjes weergegeven).

Partitionering: create custom layout (systeem moet op sda7 komen in mijn geval, als root partitie, en format ext3). De vraag komt om de bootloader te installeren op /dev/sda. Dat is ok maar hier moet je onderaan de Boot loader operating system list aanvullen met de bestaande systemen; telkens een label en het device; een ervan moet het standaard boot systeem worden (om standaard van te starten).

Dan wordt de “live image” naar de harde schijf gekopieerd, gevolgd door “post installation filesystem changes”, installatie van de bootloader, waarna de computer klaar is om te starten met het nieuwe systeem. Ik kreeg niet echt de tijd om het boot-keuze-menu op te roepen, en Fedora start. Dan volgen de bekende Fedora stappen Welkom, Licentie, Gebruiker maken, Datum en tijd en Hardware profiel opsturen.

Dan zoek je eerst naar een manier om een update te doen; Add and Remove Software – System Settings heeft een Software Updates onderdeel. Na “refresh” geeft die een opsplitsing van 166 bug fixes, 32 security updates, en 17 enhancement updates aan. In de installatie procedure komt geen “algemene” installatie-keuze van de software voor (bv minimaal, uitgebreid, developer, multimedia…); gedeeltelijk is die keuze al gebeurd door de keuze van de ISO; “KDE desktop”. Kde 4 in deze Fedora ziet er strak uit, maar werkt zeer traag op deze intel Celeron D.
Helaas crasht het update systeem tijdens de updates (KDE Crash Handler duikt op – ik denk aan OpenSuse die de kans geven om KDE 3.5 te installeren – maar KDe blijft overeind en ik werk gewoon verder..)

Software beheer is niet zo direkt te vinden in het menu, ik kom uiteindelijk via System terecht bij KPackageKit. Daar zijn blijkbaar problemen mee. Het lukt me niet om er software mee te installeren. Uiteindelijk log ik in als root en weet zo toch in KPackageKit een Development IDE te selecteren en te installeren. Dat verliep traag maar met goed resulstaat.
Op een ander moment doe ik in KPackageKit een zoek op “OOo”, wat me allerlei bijkomende paketten aanbiedt. Zoek op OpenOffice werkt wel, en biedt een hele lijst aan waarin alle language packages enz. In ieder geval werkt de KPackageKit nu tenminste, misschien heeft hij soms last van netwerkproblemen – zonder dat te melden. Ik klik op apply (veronderstellend dat alle items in de lijst “aktief” zijn. Geen feedback, dus ik heb geen idee of er iets geïnstalleerd wordt; ik laat de computer even achter.

Where the Firefox?
Internet menu: geen Firefox. Konqueror is de enige browser. Waarom? En vooral: waarom vindt KPackageKit bij een “zoek” geen “firefox”? Snel opgelost: System, Konsole terminal:
yum --help
geeft de yum parameters
yum info firefox
geeft informatie over firefox: versie 3.0.5
yum install firefox
eindigt in “Installed: 4 packages: fedora-bookmarks, mozilla-filesystem, xulrunner, firefox
“Firefox Web Browser” staat mooi in het menu “internet”.
Detail log: (meer…)

Om testen te doen had ik een Fedora nodig, en ik had geen geduld om een versie te downloaden, dus ik gebruik een versie die ik op DVD* heb. De bedoeling is om Fedora 8 te installeren op een bepaalde partitie op een harde schijf. ( release-notes Fedora 8 Ondertussen is Fedora 9 al in gebruik en net Fedora 10 verschenen. )
Spijtig genoeg herkent het systeem de grafische kaart/scherm combinatie niet goed (sommige distro’s herkennen de combinatie helemaal niet trouwens), en zijn daardoor grijs redelijk onzichtbaar en geel nogal licht en fel.
Fedora heeft de neiging de hele harde schijf in beslag te nemen, en na wat heen en weer klikken in het stuk van de installatie dat over de harde schijf gaat heb ik toch de juiste partitie kunnen kiezen (5).
Fedora vraagt het root password in te geven; maar je hebt hier helemaal geen controle op wel toetsenbord er gebruikt wordt. Er is wel een land/toetsenbordkeuze geweest in het begin, maar dat bleek in het verleden geen garantie. Ik gok dat hij dus inderdaad op de gevraagde keyb be staat …
Er zijn drie voorstellen voor installatie:

• Office+productivity
• Software Development
• Web server

Bovendien kan je bijkomende repositories aanzetten; er is er maar 1 voorgesteld: Additional Fedora Software.
De knop “Add additional software repositories” levert de vraag op om een naam en URL, daar ben je hier niets mee als je ze niet kent.
Software selectie kan dan verder verfijnd worden hier, of later (later).
Na installatie wordt de cd uitgeworpen en kan er gestart worden van het nieuwe systeem. Volgende stappen zijn Welcome, License, Firewall, SELinux, Date/Time, Hardware Profile, Create User.

• License: kan je gemakkelijk voorbij met “verder”
• Firewall: stelt voor open ssh poort toe te laten (nog beschikbaar: ftp, mail, nfs4, samba, https, telnet, http)
• SELinux setting is standaard Enforcing (Permessive, Disabled)
• Hardeware profile kan opgestuurd worden naar Fedora, (staat standaard op niet zenden maar met extra vraag het toch te overwegen)
• User: na het geven van een naam en wachtwoord voor de gebruiker, kom je onmiddellijk in het inlogscherm waar je ermee kan inloggen; dat is handig en gebruikers-logisch. Je kan daar ook nog de taal verzetten (niet het toetsenbord)

Daarna ben je ingelogd op een eenvoudige desktop met iconen voor computer, home, trash. Snel krijg je een security update melding, die je na bevestiging het root wachtwoord vraagt. En dan start de package updater, die de Fedora 8 CD terug vraagt. Na een eerste update van 1 element, komt er een grote update (308 bestanden) binnen. Spijtig genoeg kan je het Package Updater venster wel uitrekken, maar krijg je niet meer te zien; ook de Downloading Packages balk toont niet of het de voortgang van 1 package toont of de algemene evolutie.

* Software bron: LXF 101 january 2008.

De Mandriva One 2009 Live cd* geeft de mogelijkheid om van de cd te draaien, wat natuurlijk erg traag is. Maar jij krijgt ook de mogelijkheid van daaruit te installeren op de harde schijf.
– Als de partities ingrijpend veranderd moeten worden, moet herstart worden om de wijziging te aktiveren.
– installatie verloopt vlot, met keuze voor taal, tijdszone, land, toetsenbord. (ik nam lang US Eng, keyb be)
– de eerste login vraagt “Set administrator (root) password”
– tevens kan je daar de gebruiker maken met naam en wachtwoord (en icoon – redelijk eenvoudige, bijna saaie). Dit is een bijzonder vriendelijke manier van installeren, en het neemt alweer een stap uit het installatieproces weg.
– dan krijg je het Mandrive “First Time” scherm Met Welcome, Register (knop “Decline” om over te slaan), Survey (ook weer “Decline” mogelijk), “Contribute” om hardware configuratie up te loaden (“Decline” kan ook hier).
– Je komt op het normale start of login scherm, met de gemaakte gebruiker als icoon + naam; daarna start een KDE omgeving met KDE 4.1. (Opgelet als je dus programma’s hebt die niet “compatible” zijn met KDE4! )
– Install & remove software zoekt eerst de repositories.
– Daarna kan je naar hartelust bij-installeren.
– Je krijgt ook automatisch een melding dat er nieuwe updates beschikbaar zijn voor je systeem.
– bij het installeren van software krijg je soms melding van bijkomende onderdelen (dependencies) die moeten geïnstalleerd worden, er wordt een lijst aangeboden die je enkel moet bevestigen.

* Mandriva One ISO op cd gebrand, gestart met die cd.

Sourceforge.net kan je niet alleen gebruiken als bron om software te zoeken en te downloaden, maar ook om eigen software ter beschikking te stellen, en er verder aan te werken. Ze hebben daarvoor hulpmiddelen als

• Tracker (opvolging van fouten, correcties en uitbreidingsvragen)
• Project administratie (medewerkers, taken, statistiek, nota’s..)
• Broncodebeheer (CVS, SVN)
• Mailing list
• Forums (discussie,..)
• Upload/Download voorziening (packages, releases, files, mirrors..)
• Documentatie (wiki, webruimte..)
• Community: onderlinge contact en uitwisselmogelijkheden, t.e.m. aanbod van diensten rond eigen project.

Een uitgave van open source en/of vrije software op SF vereist:

• de broncode
• vergezeld van de licentievoorwaarde (bv GPL)
• een Readme file (met eerste instructies en verwijzingen)

Package < Release < Files

Volgende stappen zijn nodig:

1. maken van een package (er is automatisch een standaard package met de naam van het project voorzien). [Active – Hidden]: Een package kan publiek of verborgen zijn, kan hernoemd worden (niet verwijderd).
   Voorbeeld:
   • stable – development
   • mainproject – documentation – sample files
2. maken van een release [active-hidden]; is bv een “naam-releasenummer” die uit een aantal bestanden gaat bestaan.
   De release bevat verder :
   • Release Notes
   • Change Log

   die kunnen in de release page geplakt worden of ge-upload.

3. upload van de bestanden of files naar de server via webupload, webdav, rsync of sftp. Bestandsnamen beginnen met letter of nummer en bestaan uit a-z, A-Z, 0-9, tekens . – _ +.
   Eens de bestanden daar, worden ze zichtbaar en kunnen ze geselecteerd worden (add to this release). Daarna wordt informatie toegevoegd als processortype (bv i386), en bestandstype (bv tar.gz)
4. maken van een download pagina
5. testen (zelf downloaden en controleren)

De bewerkingen als uploaden kunnen geleidelijk gebeuren. Als alles compleet is kan het project de bestanden “publiek zetten” [active-hidden] – maar ze kunnen niet verwijderd worden.

Een release geeft bv een mijlpaal aan, als een versienummer.
Vb: Er kan een versie zijn voor Gnome en een voor KDE, maar beide met zelfde release of versienummer 1.0.
Bij elke release zit in “platte tekst” formaat:

• Change log: belangrijkste wijzigingen tov vorige versie
• Release notes: eventueel.

De release bestaat uit een selectie van files of bestanden uit de upload, en de informatie over datum, platform en bestandstype.
Het SF platform laat toe automatisch een nota over het verschijnen van de nieuwe release rond te sturen.

De download page kan geconfigureerd worden door de projecten: de release tekst (standaard projecttekst wordt aangeboden), belangrijkste download file (keuze uit “active” release files), en download instructions. Voor de gebruiker heeft ze de ingebouwde mogelijkheid om te detecteren met welk systeem hij/zij werkt om zo de meest relevante versie aan te bieden. Per platform wordt de pagina ingesteld.

SourceForge: Sourceforge.net
Bron: File Release System – offering files for download

Beste wensen van het copyleft.be-team.
We proberen ondertussen ook weer Linuxuser’s LigLog aan te passen aan de nieuwe hostomgeving…

Trouwens net toevallig, op zoek naar een Centos logo, terecht gekomen op een colllega-blog. Ook praktisch bruikbare oplossingen van een linux gebruiker of zoals hij zichzelf noemt: een linux ontdekker. Zo heet de site dan ook: http://www.linuxontdekt.be.
Het is een aan te bevelen complementaire site, met iets meer nadruk op Ubuntu.

Ik heb trouwens het jaar ingegegierd met het filmpje uit zijn post “Tux op de vlucht”