Als je in Linux een naam geeft weet je waarschijnlijk dat er enkele tekens een bijzondere betekenis hebben. Een tilde (~) staat voor de “home directory” van de gebruiker (bv ~/muziek/freesong.ogg). Een punt als begin van de naam (bv .verborgen.txt) maakt het bestand “onzichtbaar” in de gewone overzichten van bestanden; het wordt bv gebruikt voor instellingen die je niet per vergissing mee wil wissen of verplaatsen.

Verder kunnen zowat alle tekens, maar denk erover of je moet uitwisselen met gebruikers van andere systemen, en of je Linux systeem misschien als bestandsserver dient voor andere gebruikers. (1)

Om documenten te bewaren of eender welk bestand een naam te geven, gelden andere regels bij verschillende besturingssystemen.

Een beperkt overzicht:

In het algemeen zijn er nog andere tekens die wel “kunnen”, maar die toch problemen geven, al is het maar op gebied van leesbaarheid, interpretatie, enz. Reken daarbij alle letters met accenten, en letters die specifiek zijn voor een bepaalde taal zoals ç, omgekeerde vraagtekens enz.

Ook eigen documenten kan je volgens deze richtlijn benoemen, dan heb je weinig of nooit problemen met documenten je doorstuurt naar iemand (met misschien een ander systeem), bij bewaren op andere media, bij backups en het terugzetten ervan, en bij overgang naar een ander systeem.

De naamgeving van documenten vanop de Linux desktop geeft meestal geen problemen als je het document daarna op een webserver zet; het internet was van bij het begin “unix-achtig” (denk maar aan de / die hetzelfde staat).

(1) Voor servers zijn wel aanpassingen mogelijk om het voor de gebruikers “transparant” te maken, dwz dat ze er geen rekening mee moeten houden dat het een server is met een ander systeem dan hun eigen systeem.