Mandrake is al een tijdje verdwenen, en omgevormd tot Mandriva, maar daarmee ook een beetje uit mijn aandacht geraakt. Het is maar nu pas dat ik Mandriva weer zie opduiken in een electronicazaak/boekenwinkel (in plaats van vroeger Suse Linux op die plaats trouwens). Anderzijds heb ik nu een Mandriva Free 2007 in handen gekregen. Die werd de laatste tijd dikwijls bij tijdschriften gevoegd, zoals bij “Linux User and Developer” nr 67, en bij het Duitstalige “Linux Intern” van dec 06-feb 07 zat “Mandriva 2007 One” als gecombineerde Live-CD die ook installeerbaar is.

De installatie gebeurde vanop de Linux Format DVD van LXF87 (dec ’06) (op thinkpad R51). Tijdens de installatie werd regelmatig gevraagd om de volgende CD in te steken. De DVD werd netjes uitgeworpen, en je krijgt de keuze om af te breken als je geen volgende cd hebt. Koelbloedig de DVD er terug induwen en “ok” bevestigen, en hij doet alsof hij netjes de volgende cd kreeg, en installeert netjes verder. Niet helemaal hetzelfde als een normale DVD installatie die snel gaat en waar het gemak net is dat je niet moet wisselen. Maar dit is dan ook geen gekochte versie-uit-een-doos.

Deze versie bevat ook de 3D-desktop, met een heleboel (overbodige) effecten. De grafische effecten vereisen de nodige rekenkracht, en je moet per computer maar zien of je dat er voor over hebt. Je moet in het control center gaan kijken als je de 3D instellingen wil gebruiken. Bij mij was het pakket “meso-demo’s” niet geinstalleerd en werkte het niet. Ik heb hier dus gevraagd om het bij te installeren (van de DVD), en koos voor de standaardinstelling voor grafische sturing AIGLX (ander is Xgl). Daarna moet je uitloggen en terug inloggen om alles aktief te maken. Daarna lijken mijn vensters wel van elastiek, als ik ze verzet blijven ze een beetje achter, met een effect alsof het scherm een wateroppervlakte betreft. Vensters worden ook doorzichtig als je ze verzet, wat eigenlijk een veel rustigere indruk geeft op de desktop omdat de lijnen van de andere vensters niet echt doorbroken worden wanneer je er overheen beweegt. Wat het “kubus-draai effect” betreft, wist ik niet direkt hoe ik het moest oproepen*, maar ik merkte dat mijn computer het blijkbaar ook niet helemaal kon trekken; KDE 3.5 bezweek al eens onder de mogelijkheden.

Algemeen viel Mandriva goed mee. Een paar opmerkingen
Tegenvallers:
– geen toetsenbordkeuze bij het begin van de installatie. En ondertussen moet men een “root password” ingeven. Pas daarna krijgt men de toetsenbordkeuze. Gevolg: men weet niet meer hoe het password van de root in te geven. Ook een gevolg: als men een console opent buiten de grafische omgeving (bv ctrl-alt-F2) verwacht men ook een qwerty te vinden. Verrassend genoeg staat die wel in azerty!.
– de wireless network card werkt niet. De oorzaak daarvan ligt niet bij Mandrake; het is het typisch proprietary driver probleem, dat op deze machine met Suse opgelost werd door de windows driver te gebruiken met ndiswrapper. En daar duikt natuurlijk het onderscheid op tussen een “free as in beer” versie en de gekochte versie; er wordt een hint gegeven dat je die drivers kan afhalen via hun netwerk als je betalend lid wordt. Natuurlijk is dat een drempel, en er zullen zeker wel mogelijkheden zijn om dit probleem zonder betalen op te lossen.
– De browser is niet voorzien van een koppeling naar mail-programma voor de “mailto” links.

Goede kanten:
+ de windows toets werkt als menu opener in kde
+ resolutie (en dus beeldschermherkenning) waren zeer goed.
+ de mediaplayer KMPlayer werkte behoorlijk, verschillende dvd en cd video’s konden bekeken worden, en diegenen die niet werkten … tja we kennen de moeilijkheden van de sector en hebben er medelijden mee, zelfs als ze het ons onmogelijk maken om braaf gekochte films te bekijken. (*not*).
+ Audio speelt. Open Office is versie 2.0.3 door Mandrive aangepaste versie die 20060914 vermeldt.

* update 26/12: werkte toch! (zie blog later)